اصولاً ، نبايد چشم اميد به خارج داشته باشيم .

اروپا را تحت فشار قرار مي‌دهيم.

براي تقويت و گسترش همكاري‌ها ، با شركاي قديمي خود مانند روسيه ، چين ، تركيه و عراق ارتباط را بيشتر ميكنيم .

وزير امورخارجه ايران  ، با تاكيد بر اين كه اروپا بايد به تعهدات خود عمل كند ، پيرامون رفتار اروپايي‌ها در قبال برجام مطالبي را بيان كرد . .

جناب آقاي دكتر ظريف ، وزير محترم امور خارجه ؛ سال نو و سالروز بعثت پيامبر گرامي اسلام را خدمت شما تبريك عرض مي‌كنم. همان‌طور كه حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در سخنراني نوروزي‌شان در حرم مطهر رضوي فرمودند در قضيه برجام  ، وظيفه‌ي اروپايي‌ها اين بود كه در مقابل آمريكا مي‌ايستادند ، امّا با بهانه‌هاي مختلف نَايستادند و علاوه بر اين ، و عليرغم اينكه خودشان هم مدام به ما تأكيد كردند و مي‌كنند ،كه «مبادا از برجام خارج بشويد» ، عملاً از برجام خارج شده‌اند ، يعني حتّي تحريم‌هاي جديدي را عليه ايران به وجود آورده‌اند. به گفته‌ي رهبر انقلاب اسلامي ، اروپايي‌ها در اين قضيه هم مثل گذشته ، به ما خيانت كردند و نمي‌توان از اينها توقّع داشت و به آن‌ها اعتماد كرد. لطفاً نظرتان را درباره رفتار دولت‌هاي اروپايي و برنامه‌ي دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي در قبال آن تشريح فرماييد.

محمد جواد ظريف : اروپايي‌ها از ابتدا به برجام به‌عنوان يك دستاورد نگاه مي‌كردند ، اما شايد آن‌ها آمادگي نداشته باشند و قطعاً توان كافي نداشتند براي اينكه در مقابل تحريم‌هاي آمريكا ايستادگي كنند ، تلاش‌هايي كردند اما همان‌طوري كه رهبر معظم انقلاب فرمودند ، اين تلاش‌ها كافي نبود و حتي در بعضي موارد مي‌شود گفت : كه اين تلاش‌ها نشان‌دهنده‌ عدم آمادگي اروپايي‌ها براي هزينه كردن در يك حوزه‌اي كه خودشان ادعا مي‌كنند اهميت استراتژيك براي آن‌ها دارد ، بود. لذا اين واقعيت را رهبر انقلاب از ابتداي خروج آمريكا از برجام مطرح كردند.

ما هم با توجه به اينكه ضرورت داشت اروپايي‌ها را ناگزير كنيم ، بر اينكه به تعهداتشان عمل كنند ، در بُعد ديپلماتيك ، كار با اروپا را ادامه داديم، كماكان هم ادامه مي‌دهيم ،  اما هيچ‌گاه اميد به اروپا نبستيم. براي همين هم هست كه ، در سال‌هاي گذشته حتي در ابتداي برجام ، بيشترين رفت‌ و آمدهاي ما ، رفت و آمدهاي آقاي رئيس‌جمهور ، رفت ‌و آمدهاي بنده با كشورهاي همسايه بوده ، با كشورهايي بوده كه شركاي قديمي ما هستند مثل روسيه ، مثل چين ، مثل تركيه ، مثل عراق و توجه ما براي آينده‌ي روابط خارجي به اين سمت بوده است. از ابتداي كار دولت يازدهم و به‌ويژه پس از خروج آمريكا از برجام ، توجه ما روي كشورهايي كه نزديك ما هستند ، در كنار ما بوده‌اند ،-حالا من نمي‌خواهم از كلمه‌ي «دوست» استفاده كنم-. كشورهايي كه در شرايط دشواري با ما همكاري كرده‌اند ، متمركز بوده است.

ما همچنان اروپايي‌ها ، را براي اجراي تعهداتشان تحت فشار قرار مي‌دهيم. يعني اروپا بايد بداند كه ، نمي‌تواند فقط با چند اظهارنظر و يا چند طرح اجرانشده ، از زير بار مسئوليت‌هايش شانه خالي كند. لذا وظيفه‌ي ما به‌عنوان دستگاه ديپلماسي اين است كه كار اروپايي‌ها را پيگيري كنيم ، به آن‌ها تذكر بدهيم ، فشار بياوريم كه شما موظفيد ، تعهداتتان را انجام بدهيد ، اما هيچ‌گاه به آن‌ها چشم اميد نبايد داشته باشيم.

اصولاً ، نبايد چشم اميد  به خارج داشته باشيم . اين انقلاب و اين كشور ،  بر پايه‌ي اميد به مردم ، البته بعد از اميد به خدا و توسل به ائمه‌ي معصومين- و اتكاي به مردم گردانده شده است. اگر اميد به مردم و اتكاي به مردم نبود ، هيچ‌گاه جنگ تحميلي ، كه همه‌ي دنيا در آن پشت سر رژيم متجاوز صدام قرار داشتند-، با آبرومندي و با پيروزي پايان پيدا نمي‌كرد ، اين‌ها همه‌اش به‌خاطر اين است كه ما از ابتداي انقلاب ، اميد را بر مردم گذاشتيم و از اميدوار بودن به خارجي‌ها امتناع كرديم و رمز موفقيت جمهوري اسلامي تاكنون هم همين بوده است.